Masaya ba ang Pasko mo? - sanaysay ni Jhuly Panday

Masaya ba ang Pasko mo?
ni Jhuly Panday
Pasko.

Abala na naman ang marami sa paghahanda sa taunang selebrasyon ng Pasko ng mga Kristiyano.

Makikita mo na ang mga palamuting nagbibigay ng liwanag sa mga lugar ng pasyalan at mga pailaw sa mga bahay ng mga mayayaman.

Maririnig mo na rin ang madalas na pagpapatugtog ng mga awiting may kinalaman sa pasko, mula sa mga estasyon sa radio hanggang sa mga naglalakihang mall.

Nariyan na rin ang pagsulpot ng ibat-ibang kalakal na ibinebenta para sa panahon ng kapaskuhan.

Dumaragsa na rin ang mga may pera sa ibat-ibang Christmas Bazaar upang mamili ng kanilang mga pangregalo at mga ihahanda sa araw ng pasko.

Sa mga bahay naman ng mga maralita ay makikita mo rin ang kanilang mga simpleng paggagayak mula sa maliit na parol na nasabit sa mga bintana ng kanilang mga barong-barong hanggang sa mga pailaw na bumabalot sa maliliit nilang mga Christmas Tree na gawa sa straw ng softdrinks o papel.

Ngunit hindi lahat ng mga maralita ay kaya ang ganitong paraan ng pagdiriwang ng pasko.

Marami sa mga kapatid nating kapos-palad ang pinalalagpas na lang ang araw ng pasko tulad na lang rin ng pagpapalagpas ng kanilang gutom sa araw-araw.

Marami sa ating mga kababayang maralita ang nagdiriwang ng pasko na kung kanilang tagurian ay “paskong tuyo.”

Komersiyalisasyon ng Pasko

Sa kasalukuyang sistema ng lipunan ay hindi mahirap makita ang malaking agwat ng iilang may kaya sa mas nakararaming mahirap.

Kahit sa panahon ng pasko na sinasabing ito ang panahon na kung saan ang lahat ay pantay, bumubulaga pa rin sa atin ang katotohanang walang pagkakapantay-pantay sa lipunang ito.

Sa kasalukuyang sistema ngayon ang pasko ay bahagi ng pagsasamantala ng mga kapitalista laban sa mas nakararaming mahihirap sa lipunan.

Ang pasko ang isa sa instrumento ng mga kapitalista upang lalong palaguin ang kanilang yaman gamit ang relihiyon.

Saksi ang kasaysayan kung paanong ginamit ng mga kapitalista ang relihiyon upang pagkakitaan na lalong nagdulot ng malaking agwat ng mayaman at mahirap.

Sila ang bumabaluktot sa isang paniniwalang Kristiyano na kung saan ang sinasabi nilang ipinagdiriwang na kapanganakan ay simbolo raw ng isang payak at walang garbong okasyon.

Ngunit makikita natin sa ating paligid na walang bahid ng pagiging payak o simple ang pagdiriwang ng pasko.

Maging ang mga simbahan ng mga relihiyong nagtuturo ng paniniwalang pasko ay sumisimbolo na rin ngayon sa isang pasko na pinaaandar ng komersiyalismo at hindi ng pananampalatayang Kristiyanismo.

Ang relihiyong Kristiyanismo ay naging bahagi na ng pagpapalaganap ng isang sistemang nakapundar sa pagkakamal ng yaman.

Maitutuwid lamang natin ang kabalintuaanang ito kung bubuwagin natin ang ugat ng pagsasamantala ng tao sa kanyang kapwa tao at paghahati-hati ng uri.

Ang pagbuwag lamang sa sistemang kapitalismo ang siyang magbibigay ng pagkakapantay-pantay sa lipunan.

Ang sistemang sosyalismo lamang ang siyang magbibigay ng mas makatotohanang pakahulugan ng pasko – ito ang paskong ipagdiriwang araw-araw dahil wala na ang pagsasamantala, wala na pribadong pag-aari sa mga kagamitan sa produksyon, sistemang magluluwal ng isang lipunan na pantay at walang pagtatangi!

Gusto mo bang maging masaya ang pasko mo?

Halina at sama-sama nating isulong ang sistemang Sosyalismo!

* Ang sanaysay na ito'y nalathala sa magasing Ang Masa, Disyembre 2011-Enero 2012, p. 17